In voorgaande albums hoorden we de mannen van Anti-flag ook al flink tegen het systeem aan schoppen. Op deze cd is het niet veel anders. De inmiddels bekende stijl is ook hier heersend. De cd begint meteen lekker met het openingsnummer “I’d tell you, but…’. De nummers die volgen zijn goed gevarieerd maar naar mijn mening soms iets te poppie. Zeker als je zo’n serieuze en kwade boodschap wil overbrengen was een wat ruigere stijl wel op zijn plaats geweest. Het klinkt mij soms allemaal een beetje te lief. De boodschap die ze keer op keer willen overbrengen, namelijk dat de Amerikaanse overheid, en dan met name de conservatieve klan, niet deugt komt in geen van de liedjes dusdanig tot uiting dat ik het gevoel heb, goh die jongens menen het. Desalniettemin liggen de nummers stuk voor stuk lekker in het gehoor en hebben we met ‘Hymn for the dead’ een mooie meezinger in huis. Wat ook jammer is dat het artwork wat ik op de site en op mijn demo terugvind, toch niet gebruikt is voor de uiteindelijke release en plaats heeft gemaakt voor een ietwat simpelere (gecensureerde?) versie.
Conclusie is dus dat het allemaal niet verrassend is en bij vlagen te lief klinkt. Maar goed, toch een 7 voor de moeite en de oprechte boodschap want die is ondanks alles erg duidelijk.
Ja nee, ik heb geen problemen met die mening.... Maar dingen als: De cd begint meteen lekker met openings nummer "titel". Ja, dus, onderbouwen zou handig zijn? Er zit mijns inziens niet echt een lijn in de rescensie, een beetje losse opmerkingen allemaal...
Gister binnen gekregen , was zeer verrast , ondanks de sony overstap hebben ze een hele mooi plaat gemaakt met een zeer strak geluid en wat leuke ska-uitstapjes! KC votes 82 points!