Nederland kent veel bands binnen de punk en hardcore genres, maar echt productief zijn de meeste bands niet. Als er een album is uitgekomen denk ik dat er gemiddeld zo'n 2 jaar over word gedaan om met een nieuwe schijf op de proppen te komen. T.B.C. bestaat pas sinds 2004 en dit is inmiddels alweer het vierde wapenfeit van deze band. Grote vraag is nu natuurlijk; hebben we nu met kwantiteit of kwaliteit te maken? Of misschien wel beide? Langzaam legde ik de cd in mijn stereo...

Het eerste wat eigenlijk opvalt aan de hele release is het artwork. Niet omdat het zo mooi is, maar meer omdat je het gevoel hebt met een horror/psychobilly release te maken te hebben. Die droom word snel verstoord wanneer je op play heb gedrukt, want politieke thrash punk is wat het ceedeetje draait. Rechttoe en rechtaan worden er in korte tijd 7 nummers doorgeknalt, geen muzikale hoogstandjes, maar belabberd spelen doen ze ook niet. Van de 7 nummers zijn er 5 in het Engels, 1 in het Nederlands en 1 in het Duits. Een combinatie die je eerder van een band uit Horst dan van een band uit de Domstad zou verwachten.

Tekstueel zit het niet al te moeilijk in elkaar. Waar ik het gevoel bij vorige releases had dat er ook ruimte is voor een lach, word ik op 'Take A Stand!' voornamelijk getrakteerd op simpele politieke rijmpjes die het vast erg goed zullen doen in het lokale kraakpand, maar persoonlijk trek ik het een stuk minder. Van het Duitstalige nummer 'Völlig Losgelöst' staat de tekst niet in het boekje, maar heb wel het gevoel dat dat een luchtigere track is, en is samen met 'The Troops' (leuk refrein!) favoriet op deze mini cd.

Helaas moet ik toch tot de conclusie komen dat 2 uit 7 leuke nummers het niet gaan doen, en we toch met een middelmatige release van eigen bodem te doen hebben. Toch kwantiteit boven kwaliteit?

Tracklist:
01. Hysteria!
02. Evilution
03. Revolution
04. The Troops
05. No Pasaran!
06. T.B.C.
07. Völlig Losgelöst

EIGEN BEHEER

Score: 60/100