Interview met Jimmy Eat World
Hey, waar speelden jullie gisteren?
J: Keulen. Het was een leuke show. Onze allereerste Europese show was
ook in Keulen, daarom vind ik het leuk om daar te spelen.
Wat vinden jullie van Amsterdam?
J: We houden van deze stad, man! Ik liep net langs het Rijksmuseum en
daar lagen mensen op een veldje allemaal te zonnen. De vorige keer dat
we hier waren (twee jaar geleden) sneeuwde het constant en hadden we
een sneeuwballengevecht. Na de show waren we in een kroeg geweest en
toen we weggingen hadden we een sneeuwballengevecht met wat jochies
die daar stonden. Ik denk dat het een gelijkspel was.
T: Zij hebben vast gewonnen.
Jullie zitten net in de opname van een nieuwe CD, toch gaan jullie
juist nu naar Europa...
J: Ja, soms is het gewoon goed om weg van al het opnemen te zijn. We
hadden deze data al best lang staan. We hadden ook geen idée of het
album al af zou zijn. Maar soms is het goed om een break te nemen.
Jullie headlinen hier vanavond en volgende week op Groezrock…
J: Ja, dat is cool, maar het is niet echt onze show.
T: Zoveel bands, zoveel stijlen.
J: Ik zie het meer alsof wij een deel van een groter geheel zijn.
Wat is het verhaal achter de hoes van jullie laatste plaat, Futures?
J: Het ziet er gewoon cool uit. Het is een foto van het 'Burning Man
Festival' in Amerika. Je ziet niet echt iets in, maar boven de telefooncel
staat een bord dat zegt 'Talk To God' en er staat echt iemand aan de
andere kant, zodat je tegen iemand kan praten.
Kan je iets over het nieuwe album vertellen?
J: Voor dit album hebben we een hoop geld van het budget gebruikt om
zelf opname-apparatuur te kopen. Eigenlijk doen we dat met iedere plaat.
Demootjes maken is voor ons altijd de manier geweest om liedjes te schrijven.
Nu hebben we besloten dat we zelf onze nieuwe plaat willen opnemen.
We doen het in onze eigen studio in Arizona. Daar oefenen we ook, maar
dit is voor het eerst dat we helemaal zelf onze plaat op gaan nemen.
Thuis opnemen is erg makkelijk. Als je weggaat doe je gewoon de deur
dicht en als je terugkomt staat alles nog precies zoals je het achtergelaten
hebt.
Jullie veranderen wel vaak van label. Waarom is dat?
J: De laatste keer werd ons label gewoon opgekocht door Universal. Daardoor
zaten we in een raar parket, maar het is goed voor ons uitgepakt. Ik
denk dat het zo het beste is en je doet er toch niet veel aan.
Jullie nemen veel tijd tussen de albums. Bleed American was uit 2001
en Futures uit 2005. Hoe komt dat?
J: We willen altijd een goede plaat afleveren. Ook met deze CD willen
we geen compromissen sluiten qua geluid of wat dan ook. En als het geluid
het niet bevalt heb je best kans dat we alsnog naar een andere studio
gaan.
Wat vind je van de sound op je nieuwe plaat?
J: Het is fucking vet!
T: Beste ooit, je zou het niet geloven! Ik denk dat de nieuwe plaat
wat meer upbeat is, maar er zijn altijd een paar tragere nummers op,
zoals '23'. Deze songs vinden we zelf ook leuk. We zijn ook erg opgewonden
over het nieuwe album. We hebben net een break van
anderhalf jaar gehad. We kijken er naar uit om de nieuwe CD uit te brengen
en weer veel te gaan touren. Een paar weken geleden waren we in Japan
en nu weer in Europa. Ik was bijna vergeten hoe leuk touren is. Japan
was dikke pret! We speelden met NOFX. Het is best raar, want de laatste
band spelt daar om zeven uur 's avonds ofzo. Erg vroeg.
J: De nieuwe plaat heet 'Chase This Light' en we hopen dat hij in september
uitkomt. Eind mei gaan we hem in LA afmixen.
Wat doen jullie als jullie niet touren?
J: We doen het rustig aan en zijn eigenlijk gewoon aan het bijkomen
van al het touren. We zijn eigenlijk altijd wel aan het oefenen of demo's
aan het opnemen. Dus we zien elkaar vaak.
Wat zou je als band nog willen bereiken?
J: Ik zou het erg tof vinden om in landen te spelen waar we nog nooit
geweest zijn. Zuid-Afrika of Zuid-Amerika. Geen idée of we er fans
hebben, maar ik zou er graag heen gaan!
T: Toen we na de release van 'Clarity' naar Duitsland gingen kenden
we niets of niemand. Maar de kids kenden al onze songs en gingen helemaal
los. Hoe tof was dat!
Kijk je nu anders tegen het publiek aan dan voorheen?
J: Ja, ik waardeer het nu veel meer. Als je jong bent heb je het allemaal
niet zo door en wil je gewoon spelen en feesten. Je hebt vaak niet door
hoe vet het eigenlijk is, zoveel mensen. Toen we met Green Day in een
stadion in New York speelden waren er wel 50.000 mensen!
T: 70.000!
J: Waren het er echt 70.000? In ieder geval, je staat daar dus, je kijkt
rond en het is gewoon een muur van mensen. Ik weet nog wel dat ik er
de hele avond naar moest kijken. Ik heb geen idee hoe de show ging.
Ik weet alleen nog maar dat ik dacht 'Fuck, dit is gestoord'. We
waarderen het publiek nu meer denk ik. Niet dat het voor mij veel verschil
maakt of er veel of weinig mensen zijn. Iedere bezoeker is belangrijk.
Tuurlijk is het leuker als er veel mensen zijn, maar het is nog steeds
leuk als er minder zijn. Ik denk dat de muziekindustrie nu in een rare
situatie zit. De enige manier om te kijken of mensen je muziek leuk
vinden is als ze tijdens hun show uit hun dak gaan. Als dat gebeurt
doe je iets goed!
Ok, bedankt voor het interview!
Reacties | ||||
|