Punx.nl grotendeels gearchiveerd, lees hier verder.

Scarrots - The sound of being lost

27-05-07 11:00:26 / door yankee / band: Scarrots / album: Scarrots - The sound of being lost (2007)

Scarrots - The sound of being  lost

Dit zestal uit België schijnt al een hele tijd aan de weg te timmeren maar ik had nog nooit van ze gehoord. Maar ik ben in de Nederlandse punkscene al niet zo thuis, laat staan in de Belgische. Sinds 1996 bestaan ze al maar echt van een leien dakje is het niet gegaan. In het begin ging het heel goed, maar op een gegeven moment wilde het allemaal niet zo meer lukken. Na drie jaar afwezigheid begonnen ze vorig jaar weer met schrijven. En dat heeft geresulteerd in dit plaatwerkje.

 

Na het luisteren had ik maar twee namen die in mijn hoofd bleven spoken; Jimmy Eat World en The Get Up Kids. Qua stijl, opbouw, zang en vaak ook tekstueel komt dit heel dicht in de buurt van Jimmy Eat World en The Get Up Kids. Nu moge dat voor sommige mensen als negatief ervaren worden, voor mij is een positief punt. Het zijn elf catchy ‘sing along’ nummers die het beste omschreven kunnen worden als punkpop in plaats van de veel gebruikte term poppunk. De nadruk ligt hier namelijk op pop. De nummers zitten erg goed in elkaar, er is zo te horen veel aandacht besteed in de afwerking en arrangementen. De nummers gaan over de weg (niet kunnen) vinden, verloren liefdes, verwarde gevoelens, liefde die niet beantwoord wordt en eenzaamheid.

 

Alhoewel ik dit weinig met punk te maken vind hebben, ben ik erg te spreken over deze plaat. Het begint met een rustig, goed opgebouwd nummer genaamd Arrows of Light. Alleen vind ik dat dit nummer niet echt op gang komt. Het tegenovergestelde vind je in ‘Paradise paralyse’, een nummer dat een je in de hoek van ‘emo’ kan zetten. ‘Lost in time’ geeft wat mij betreft het beste de strekking van de cd weer; ‘We’re lost in time, and we’re going nowhere, Don’t look for destination, It Might Drive You Crazy’. ‘Burn the pages’ schijnt een hit te zijn geweest, en dat niet vreemd als je hoort hoe gelikt het in elkaar zit. Catchy met een simpel doch doeltreffend refrein: ‘Get a new life, make changes, we can’t just burn the pages…down’.

 

Het knappe van deze cd vind ik dat hoe droevig en hoe serieus de teksten zijn, de heren er geslaagd zijn deze gevoelens en teksten om te zetten in opgewekte nummers. Fans van Jimmy Eat World, Get Up Kids, Weezer en The Killers zullen hier over te spreken zijn. Opgewekte nummers die blijven hangen en waar je over na gaat denken. Maar hoe zeer de titel de cd goed weergeeft, ik denk niet dat de heren de weg kwijt zijn. Ze weten heel goed waar ze heen willen. Dat hebben ze met deze cd wel bewezen.

 

 

Score: 85/100

<< Bloodtrial - Bloodtrail vs. Rising TIde Death Before Dishonor - Count me in >>

Reacties

(Geen reacties gevonden)

© copyright 2002 - 2024 Punx.nl - Gebruikersovereenkomst - Contact