De echte diehard Sheer terror fans die de vorige ep 'Bright as the stars we're under' al niets vonden kunnen gerust deze review overslaan, dan zijn we daar alvast al vanaf.

 

Dat Paul Bearer de beste teksten schrijft in het ganse wereldje is nog maar eens duidelijk geworden, de beste man ziet er allesbehalve een dichter uit, maar op 'When the fabric don't fit the frame' meet deze hardcorelegende zich poëtische allures aan die zijn weerga niet kennen. Verwacht geen logisch vervolg op de EP, maar een band die alle registers heeft opengetrokken, muzikaal en tekstueel gezien. De scherpe randjes hebben plaats gemaakt voor een algemeen  gevoel van weemoed en droefheid waarin de band zich helemaal bloot heeft. De agressie is er nog steeds, zij het iets subtieler verpakt, deze plaat pakt je puur op z'n donkere en eerlijke sfeer.

 

Ik hoop van ganser harte dat Joe Coffee het helemaal gaat maken, want ze maken het de mensen bewust niet makkelijk. Hokjesmentaliteit is hier compleet uit den boze.

Rock, punkrock, akoestische songs, het staat er allemaal op en het  klinkt als de spreekwoordelijke klok!

Opener 'Don't sweat it, steal it' zet je meteen op het verkeerde been, daarin haalt de frontman nog even z'n gemene vocalen uit de oude doos (En daar hoor je dan meteen waar Dave Reumers z'n inspiratie haalde). Maar dan… koude rillingen in 'Dear Detta'. Wat een donker nummer en wat een doeltreffend refrein!!

 

Zo heeft elke song een bepaald detail waardoor alles makkelijk blijft hangen en de sfeer gemaakt wordt. Je blijft je verbazen. De belletjes in 'Shoot the moon and all who are on it', de blazers in het opgewekte 'Baby's coming home today', het werkelijk fenomenale 'the good life (I've seen it)' (wat sprekend lijkt op 'Viking', het titelnummer van de laatste 'Lars Frederiksen and the bastards' plaat …'I'm married to the sea…', weet je wel…), het depressieve 'Don't want this no more', het nerveuze gemompel in de intro van 'You gonna make me do bad' etc...

 

In 'Second string to your second best' en 'Done and done' grijpen de heren nog even terug naar de sound van de EP.

Dit album moet groeien en moet je echt de kans geven om tot z'n recht te komen en dan is het echt genieten, liefst onderuitgezakt op een druilerige dag met je blik op oneindig.

 

'When the fabric don't fit the frame' is een unieke cd in het gros van alle releases die vandaag in je cd-speler belanden. Subliem!   

 

 

Tracklist:

01. Don't sweat it, steal it

02. Dear Detta

03. Don't call her a bitch

04. Get yourself together

05. You gonna make me do bad

06. The good life (I've seen it...)

07. Second string to your second best

08. Shoot the moon and all who are on it

09. Baby's coming home today

10. Don't want this no more

11. Done and done

 

JOE COFFEE MUSIC

 

 

Score: 92/100

<< Buckcherry - 15

OTIS - Good Cop Bad Mood >>

Reacties

Gepost door: calmlikeabomb Gepost: 08-06-07 19:27:48 hmm moet ik maar eens checken, hou wel van bands met mooi geschreven tekstenn Gepost door: marnix Gepost: 09-06-07 10:57:11 Ik ben fan van al het werk van Paul Bearer, maar ik kan goed begrijpen dat er vorige tour maar een half handje mensen zijn shows bezochten (los van slechte promotie) Sheer Terror's Lovesongs for the Unloved en Bulldog Edition zijn verplichte aanschaffen, maar deze plaat moet nog 'rijpen' wat mij betreft. Een grote doorbraak zal het in ieder geval niet zijn... Gepost door: davidpoison Gepost: 09-06-07 12:03:51 ik vind old, borrowed and blue het beste wat sheer terror ooit gedaan heeft, samen met just can't hate enough, maar dit is iets compleet anders. zoals de eerste zin vd review ook aanduidt. Gepost door: mano-revolver Gepost: 09-06-07 12:44:11 Just Can't Hate Enough is mijn favoriet. Van het solo werk heb ik nog niks gehoord.