De stemming zit er al goed in wanneer we vanuit Tilburg de trein pakken richting Eindhoven Beukenlaan. In de trein zien we al menig bekend gezicht die ook richting het Klokgebouw gaan. Met wederom een afwisselende en aantrekkelijke bill kan het ook niet anders dan enorm druk, en enorm gaaf worden. Nadat we eerst flink gefouilleerd zijn komen we de zaal binnen waar de eerste meevaller van de dag al vroeg de kop op steekt: The Butcher is nog maar net begonnen.

De Eindhovense formatie speelt nog steeds klassiekertjes als The Birdman and the Warrior en Tequilla, maar ook de nieuwe tracks van het onder eigen beheer uitgebrachte Bad Blood doen het goed. Een geweldige band in de stijl van DRI die eigenlijk veel meer respect verdient dan dat ze krijgen. De band lijkt het allemaal wel best te vinden zolang ze maar lekker door kunnen razen. De show is in ieder geval weer prima in orde en er wordt al een beetje gedanst. 'De sfeer is nu al helemaal top', hoor ik de man naast mij zeggen. Hij had gelijk.

Van The Butcher krijgen ik en mijn vrienden altijd enorm dorst dus storten we ons op de bar. We struinen wat langs de enorm gave bolides in de Trashers Car Club hal waar een 'timmersjaak' bezig is een supercoole Tiki-God uit een blok hout te kerven. Ondanks dat het eigenlijk een beetje overbodig is voor een concert als deze vond ik het wel een supergave touch om die man daar zijn werk te laten doen.

Als Aretha Franklin ging zingen bij de Motor City Five (MC5) zou het ongeveer klinken als The Bellrays. Ik ben siked om de band eindelijk weer te zien, maar ik krijg het idee dat het grote publiek minder enthousiast is. Het gaat in ieder geval niet massaal los op de soulvolle garagerock klanken. Dat is jammer, want deze band verdient meer. Veel meer.

Voordat Entombed begint heb ik het idee dat het er nog wel eens veel rustiger aan toe zou kunnen gaan dan tijdens The Bellrays. Gelukkig zijn er een huts metalheads voor het podium komen staan die daar duidelijk anders over denken. Het rondwapperende haar maakte het bierdrinken wat lastiger, maar komt de sfeer wel ten gunste. De Zweedse mannen blijken in goede doen en hebben het beste geluid van de dag. Jammer dat alleen Damn Deal Done van To Ride, Shoot Straight and Speak The Truth wordt gespeeld, maar ook de nummers van Serpaint Saint komen bijzonder goed uit de verf. Tof dat er niet alleen op de mid-90's ontwikkelde death&roll wordt teruggegrepen, maar ook plek is voor de pure deathmetal briljantjes van Left Hand Path en Clandestine.

De psycho-clowns van The Klingonz heb ik ooit nog eens in de Goudvishal geboekt omdat Demented Are Go toen een groot succes was geweest. Helaas kwam die show toen niet mee in de slipstream van de Demon Teds, maar toch hadden de 12 betalende bezoekers een enorm gave show gehad. Op Speedfest is de band duidelijk beter op z'n plek. De band bestaat, zoals de meeste bands op de bill, ondertussen ook al een flinke tijd en weet het publiek goed te vermaken. Persoonlijk is het niet mijn favoriete psychobilly band van over de plas dus zie ik mijn kans schoon om wat chicken wings te scoren als avondmaal.

Helaas heeft GBH gecancelled. Daar zullen ze zelf nog het meeste van balen, maar gelukkig zijn er nog de Real McKenzies en The Casualties om de punkrock te verdedigen. Die eerst genoemde doet dat met behulp van doedelzakken en doet het duidelijk goed bij het publiek. Ik ben, ondanks mijn haat voor de doedelzak, enorm fan van de nep-Schotten. En ondanks dat mijn drinkkwaliteiten niet zo gevorderd zijn als die van de naar whiskey snakkende McKenzies gaat een glaasje bij de whiskey-stand prima naar binnen.

Nadat ik wat merch heb bekeken is het tijd om Batmobile te gaan kijken. Ik heb de mannen al mening maal aan het werk mogen zien, maar dit keer overtuigen ze me niet zoals ik had gehoopt. Dat is gek, want het is immers een halve thuiswedstrijd voor ze (ondanks dat de band, als ik me niet vergis, van origine uit Rotterdam komt). De band heeft immers een split opgenomen met de initiator van het hele festijn: Peter Pan Speedrock. Toch komt het niet helemaal uit de verf lijkt het wel en dat is jammer want de band is zonder twijfel nog steeds enorm goed. Er worden nog wat nummers van de nieuwe split gespeeld, waaronder een PPSR nummer, en ook het enige Batmobile album dat ik bezit, Bail Was Set At $6,000,000, komt aan bod. Slecht zijn ze zeker niet, maar ik had op wat meer vuurwerk gehoopt.

Als ik na de laatste noten van Batmobile wegloop richting het andere podium blijkt Peter Pan Speedrock al te zijn begonnen. Ik kom binnen bij mijn favoriete PPSR nummer: Auf Der Axe. Het publiek heeft het duidelijk naar z'n zin en de band kan natuurlijk niets verkeerds doen op een dag als vandaag. De goed-geoliede rock'n'roll machine uit de lichtstad brengt een afgewogen setlist waarbij alle albums voldoende aan bod komen. Ook Dikke Dennis kon natuurlijk niet achterblijven en schreeuwt weer de longen uit zijn lijf op de Nederlandse versie van de grote Motorhead klassieker. Ik hoop stiekem op die GBH-cover, maar die blijft helaas achterwege.

Als doekje voor het moeten missen van GBH is daar altijd nog The Casualties. De band heeft flink wat kids op de been gebracht en weet hoe je een stevige pot punkrock neer moet zetten. Ik sta achterin de zaal, waar ook het geluid flink verwaaid en zit dan ook niet de hele set uit. Mijn reisgenootjes hebben ondertussen ook genoeg van de biertaart gesnoept wanneer we besluiten het voor gezien te houden. Ook de heavy metal band rondom Zakk Wylde, die me de pis niet lauw kan maken, slaan we over. De band uit LA blijkt overigens wel immens populair te zijn gezien alle shirtjes en jasjes met opdruk van de band. Het zal allemaal wel, maar ik ben maar wat blij dat ze Black Label Society hebben laten headlinen, een band die overigens voldoende en veel 'ander' publiek trok, zodat ik alle toffe bands in semi-nuchtere toestand heb kunnen meemaken.

Terugkijkend op afgelopen zaterdag kan ik niets anders zeggen dan dat het weer een geweldige feestje was daar in die fabriekshal in Eindhoven. Natuurlijk was het geluid weer verre van optimaal, maar de toffe aankleding en dito bands compenseerde dat met gemak. Het enige nadeel is dat ik door hevig drinken, gezelligheid en merch bekijken alle bands op de Trashers Stage heb laten schieten. Ik had metname graag Def Americans wel weer eens willen zien, maar door eigen schuld is dat helaas niet gelukt. Al met al mag dat de pret drukken, want ik heb genoten van een geniaal festival waarvan ik nu al baal dat het een heel jaar duurt voordat er weer een nieuwe editie komt. Wellicht komt het volgend jaar wel rond met de New Bomb Turks?