De Engelse band ‘Trashcat’ bracht onlangs zijn debuutalbum ‘Too much ain’t enough’ uit; een plaat vol lekkere ongecompliceerde punkrock ’n roll nummers die je binnen de kortste keren luidkeels mee loopt te brullen (zie reviewsectie voor recensie). Eerder vergaarde Zanger/gitarist Darragh al bekendheid met zijn drumwerk bij The Restarts. In een kort vraaggesprek voelde ik hem aan de tand over Trashcat, de nieuwe plaat en een leven na The Restarts.

Wanneer en waarom ben je Trashcat begonnen?

"In het begin van 2006 begon ik met Chloe, bassiste van Moral Dilemma, wat nummers te spelen die ik geschreven had en die qua sound nogal verschilde van het materiaal wat ik doorgaans voor The Restarts schreef. We bedachten de naam Trashcat en vroegen Robin (gitarist Restarts) om te drummen. Robin en ik hadden al vaker een beetje lopen jammen en aangezien hij zo multi-getalenteerd is, bleek hij een echt natuurtalent te zijn! Uiteindelijk werd Chloe vervangen door Goz. Hij heeft al in talloze bands gespeeld, waarvan Headjam de bekendste is. Helaas had Robin het nogal druk met The Restarts, zijn andere band Short Bus Window Lickers en zijn fulltime baan, dus moesten we ook op zoek naar een nieuwe drummer. Uiteindelijk heb ik tijdens de opnames een groot deel van de drums zelf ingespeeld, en een paar nummers zijn gedaan door Eric (The Ulcers/53rd & 3rd).Op hetzelfde moment waren we ook demo’s aan het opnemen voor de Outsider plaat van The Restarts. Aangezien ik mijn eigen studio heb, waren we dus tegelijkertijd bezig met het opnemen van Outsider, als met de Trashcat plaat. 2007 was dus een erg druk jaar vanwege het uitkomen van Outsider en de daarop volgende Restarts tours en shows. Daarom heb ik dit jaar besloten mijn drumstokken aan de wilgen te hangen om me volledig te richten op (gitaar)spelen in Trashcat. In de tussentijd is Pete van The Exstinguishers onze vaste man op de drumkruk geworden, hebben we onze debuutplaat uitgebracht en hebben we 7 shows gedaan.

Jullie hebben net je debuutplaat uitgebracht, hoe zijn de reacties tot nu toe?

"Op zich wel goed. Niet iedereen zal het echter kunnen waarderen, door Maximum Rock ’n Roll zijn we bijvoorbeeld flink neergesabeld. Het is natuurlijk onze eerste plaat en zoals met veel nieuwe dingen zijn er nog veel punten die verbetert kunnen worden en dus hoor je hier en daar soms wat gemixte reacties. In het algemeen is men in ieder geval wel vrij positief."

Robin (The Restarts) staat op de hoesfoto van de plaat, maar hij zit dus niet in de band. Hoe zit dat precies?

"Toen de foto echter genomen werd, zat hij wel degelijk in Trashcat. Daarnaast heeft hij met allerlei dingen geholpen en een deel van de achtergrondvocalen gedaan. Ik vond het een goede foto, dus dacht ik: fuck it, ik gebruik hem gewoon voor de hoes."

Je bent nu dus volledig gestopt bij The Restarts?

"Ja, dat klopt. Maar zeg nooit nooit, als ze me een keertje nodig hebben om voor een show in te vallen of om te helpen in de studio, dan kunnen ze altijd op me rekenen."

Hoe moeilijk was het om een band te verlaten waar je zo lang deel van uitgemaakt hebt?

"Uiteraard best wel moeilijk. Ik hou van Kieran en Robin alsof het mijn broers zijn en daarnaast hadden we net één van onze beste platen uitgebracht. Het is een beetje alsof je na een huwelijk van 13 jaar uit elkaar gaat en dan hertrouwt. Ik mis het wel om veel van de Restarts nummers live te spelen en rond te hangen met de andere jongens. In het leven heb je soms echter een nieuwe uitdaging nodig, gewoon iets totaal anders. Daarnaast, als ik eerlijk ben, is het hele anarchopunk gebeuren nooit zo helemaal mijn ding geweest. Liever hoor ik bands als The Clash, Sex Pistols, Ramones en AC/DC. Natuurlijk hou ik ook van Discharge en dergelijke, maar het negatieve realiteitsbeeld van het genre - hoe waar dat in werkelijkheid ook moge zijn – vind ik soms nogal deprimerend. Liever speel ik meer opgewektere punkrock ’n roll."

De meeste mensen kennen jou natuurlijk als drummer, nu ben je de frontman/gitarist. Wat is voor jou het grootste verschil?

"Dat verschil is enorm. Ik stort nu na een optreden tenminste niet meer bijna in elkaar van de hitte en uitputting. Toen ik nog drumde, gaf ik alles wat ik had. Best wel moeilijk als je daarnaast ook nog moet zingen. Gitaarspelen is fysiek minder zwaar, maar tegelijkertijd erg tof om te doen. Sowieso is het natuurlijk gaaf om nu eens vooraan op het podium te staan omdat ik dan eens wat meer kan bewegen. Verder kan er minder verkeerd gaan wat betreft slechte kickpedalen of mijn eigen specialiteit: weglopende drumkits."

Jij hebt alle nummers en teksten geschreven, en daarnaast heb je de plaat ook nog eens zelf opgenomen en geproduceerd. Moeten we Trashcat daarom zien als jouw project of als een echte band?

"Ik begrijp wat je bedoelt. Als je het op die manier stelt zou je kunnen zeggen dat ik de drijvende kracht ben ja. Aan de andere kant oefenen we gewoon samen en spelen we live dus wat dat betreft zijn we gewoon een band als ieder ander. Het is natuurlijk wel wat raar dat de plaat al klaar was voordat de band echt compleet was, maar bij de volgende plaat zal het schrijfproces er in ieder geval meer aan toe gaan als bij een ‘echte’ band."

De teksten van Trashcat gaan voornamelijk over persoonlijke ervaringen, terwijl die van The Restarts voor het grootse deel een politieke lading hebben. Is dat een bewuste keuze geweest?

"Goeie vraag. Ik vraag mezelf dat ook wel eens af. De teksten zijn in ieder geval eerlijk, misschien soms zelfs te eerlijk. Maar ik schrijf over wat ik weet en meemaak en hopelijk kunnen mensen dat waarderen. Ik denk ook dat het weinig verfrissend zou zijn als ik over dezelfde dingen zou zingen als bij The Restarts. Ik wilde immers echt iets anders doen. Daarnaast passen dit soort teksten ook gewoon beter bij deze muziekstijl."

De muziek van Trashcat is langzamer en veel meer op rock ’n roll gebaseerd dan wat je met The Restarts deed. Door welke bands ben je geïnspireerd?

"Destijds toen ik de nummers schreef, draaide ik als DJ in mijn lokale kroeg veel oude klassiekers van bands als Ramones, The Stooges, The Clash, The Jam, AC/DC, Rose Tattoo en dat soort spul. Daar word je dan toch door beïnvloedt. Ik wilde me gewoon niet tot één stijl beperken en bijvoorbeeld ook invloeden van ska/reggae, surf, alternative rock, rockabilly, blues en zelfs country in mijn muziek verwerken."

Tenslotte, wat zijn de toekomstplannen voor Trashcat?

"In ieder geval zoveel mogelijk shows spelen aangezien we eigenlijk pas net beginnen. Volgend jaar hopen we onze tweede plaat te schrijven en op te nemen. We zullen overigens wel moeten, aangezien onze set nu nog wat kort is in vergelijking met andere bands. Hopelijk kunnen we ook een klein tourtje door Europa doen en misschien komende zomer op een aantal festivals spelen."