Zaterdag 8 mei aanstaande vindt er in de Exit te Rotterdam de presentatie plaats van het debuutalbum van het Dordtse Frans Huxie. Uiteraard kreeg ook onze site een CD toegezonden samen met een biografie, een persbericht, en niet te vergeten een echte sticker.
De heren van Frans Huxie kunnen waarschijnlijk zeer goede persberichten schrijven want ik ben meteen dol enthousiast als ik de term “skapunk” uit de tekst weet te filteren. Het persbericht geeft overigens wel toe dat de heren aan deze term een eigen invulling geven en zelf ook voorkeur geven aan de term “eclectic saxdriven geekrock”. Die term is overigens volgens de band weer een mengeling van ska, punk, rock, metal, reggae, klemzer en polka. Vervolgens nog een heel gezever over het concept van het album dat eigenlijk weer een anti-concept album zou moeten zijn….
Hoogtijd om die hooggespannen verwachtingen dan maar eens het eigen oren te gaan beluisteren. Gezien het intro me niet direct weet te boeien ga ik meteen door naar track 2, wat mij tot om en nabij seconde 36 aardig weet te enthousiasmeren tot dat zanger Bosse Beckers in het spel betrokken wordt. Ondertussen heb ik op het internet wat mooie actie foto’s van de heren opgezocht en kom er achter dat deze Bosse Beckers qua stem en uitstraling mogelijk een bij de geboorte verdwenen broer van Martin Buitenhuis van Van Dikhout is.
De combinatie van Ska en de Nederlandse taal kan best samen gaan zoals de Hardheid laat horen. Bosse Beckers slaagt daar helaas naar mijn idee totaal niet in. Om nog maar te zwijgen van de Engelstalige nummers. Toch weet de band me wel even enthousiast te krijgen met het nummer “Muizenval” en “Aubergine”.
Ondanks dat de heren muzikaal best heel wat kunnen, sommige stukjes van nummers zijn echt wel leuk en soms ook origineel gearrangeerd, is het label “skapunk” bij lange na niet op de band te plakken. De zang maakt het nog af en toe professioneel klinkende Frans Huxie niet meer tot een studentenbandje dat een mix maakt van Pater Moeskroen, De Band zonder Banaan, met een vleugje Mark Foggo.
Gelukkig beleven de heren zelf veel plezier in het spelen en optreden met een muziekstijl die ook zeker wel ergens gewaardeerd zal worden. Ik vrees alleen wel dat de heren op weinig “Aprice de Punkies” kunnen rekenen.
Score: 62/100
Reacties | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|