Terwijl half Nederland aan het uitbuiken was van teveel paaseieren of zich alvast opmaakte van een dagje meubelboulevard was er gelukkig een aardig aantal bezoekers naar Dordrecht vertrokken om daar van twee grote namen uit de hardcore scene te genieten.

Onjuist vermeld op het promotiemateriaal was de derde band, de technische metal/herrie van The Red Chord, want deze speelde helemaal niet. Hopelijk hadden alle fans van deze band al op voorhand vernomen dat het om een andere groep zou gaan. De avond begon vroeg met de Rotterdamse deathcore van When All Life Ends. Voor fans van het genre een redelijk aangename show waarbij veel gemoshed kan worden. De band mist een eigen smoel, maar weet met de energieke presentatie het tij in het voordeel te keren.

Op 4 oktober 2007 stonden Born From Pain en Walls of Jericho ook al samen in Bibelot, toen in het kader van de Hell on Earth tour. Vanavond is de eerste keer dat de popkerk kennis kan maken met de “nieuwe” Born From Pain. Zoals ik ook al schreef in de recensie van de Persistance Tour is de band hun eigen smoelwerk kwijt en klinkt men meer hardcore dan ooit. Ook de show van vanavond is degelijk, maar het bijzondere is er eigenlijk wel vanaf. Het publiek gaat het meest los op de oudere nummers (Final Nail, Death and the City en Black Gold) maar ook op later werk wordt er nog redelijk gedanst (Behind Enemy Lines, Rise or Die, The Hydra, New Hate). De zwakte van de show zit in het gepraat van Rob tussendoor, zijn boodschap is helder en oprecht maar het duurt allemaal veel te lang en hij haalt de vaart uit het optreden.

Het gat dat bij de vorige band nog om de wild bewegende menigte heen was wordt tijdens Walls of Jericho snel opgevuld. Of het nu komt doordat de band zich wederom als een echte headliner weet te presenteren of dat iedereen dichter bij Candace wil staan was op het moment van schrijven onbekend.De band heeft pas hun nieuwste album afgeleverd dat harder en meer metal dan ooit is (en de dramatische ep snel doet vergeten) maar vanavond worden de fans getrakteerd op een show met nieuw werk (The American Dream) en alle oude hits. Dus ook A Trigger full of Promises, I Know Hollywood and you Ain’t en All Hail the Dead. De band gaat helemaal los en Candace weet het publiek uitstekend op te fokken. Het is wel te merken dat de band dezelfde dag nog op Paaspop stond en dat de fut er een klein beetje uit is. Het lage podium werkt het aantal stagedives flink in de hand.Na een uurtje is de pret voorbij en heeft iedereen kunnen genieten van een solide avond, die door Walls of Jericho uitstekend afgesloten is. Bibelot boekt de laatste jaren steeds meer dit soort shows en het gaat ze vrij goed af. Op naar de volgende!