Dir En Grey is in Europa tijdens hun Tour 09 Feast Of V Senses en uiteraard werd ook Nederland aangedaan. De band streek neer in de Domstad met als doel de Tivoli op zijn kop te zetten.

Als je van een band alle reguliere studio albums en ook nog eens een stapel met live dvd’s hebt mag je ook wel verwachten dat je desbetreffende band minstens één keer live hebt gezien. Helaas was dit met Dir En Grey niet het geval. Nog niet eerder had ik de kans om één van mijn favoriete Japanse bands live aan het werk te zien, maar gelukkig kwam daar 10 juni jongstleden verandering, de band zou namelijk een optreden verzorgen in de J-rock hoofdstad van Nederland Utrecht en wel in de Tivoli.

Nog nooit eerder was ik in deze zaal geweest, maar alles leek prima verzorgd en met in totaal drie bars die open waren werd de wachttijd voor een alcoholische versnapering of Pepsi Max (dat is dan wel weer een beetje jammer) beperkt tot een minimum. Tevens was de Tivoli zeer goed gevuld en zeer gevarieerd, van tienermeisjes die er uitzagen als een zuurstok tot lompe metalboeren en alles daar tussen in. Uiteindelijk kwamen we allemaal voor hetzelfde, Dir En Grey!

Er was geen voorprogramma dus de Japanners kwamen rond 21:00 uur ‘koud’ het podium op, althans dat zou je denken. Zodra de leden het podium betraden volgden er taferelen die niet zouden misstaan bij het concert van een populaire boyband uit de jaren ‘90, mijn flesje Beck’s spatte zowat uiteen en de vloer van Tivoli werd spontaan een stuk gladder. Aan de ene kant is het dan ook jammer dat Dir En Grey zo rustig begon.

Persoonlijk zou ik gelijk helemaal loos willen gaan als ik als band zo onthaald zou worden maar daar dachten deze mannen duidelijk anders over. Gelukkig kwam het concert al snel op gang met het furieuze ‘Sa Bir’ waardoor bij mij de stemming er ook goed in kwam. Dir En Grey werkt in menig song naar een hoogtepunt toe om te ontladen in pure agressie, iets wat op cd natuurlijk hartstikke leuk klinkt maar live komt dit pas echt goed tot zijn recht. De band speelde hard, strak en zanger Kyo wisselde zijn melodieuze zanglijnen in rap tempo in voor hysterisch geschreeuw en loei zware grunts. Misschien soms wat vals maar desalniettemin blijft het indrukwekkend wat voor geluid zo’n kleine man uit zijn strot weet te persen.

Na zo’n 70 minuten hield de band het voor gezien, maar het zijn (met name in eigen land) rocksterren en rocksterren komen altijd terug voor een toegift, zo ook Dir En Grey. En waar ‘The Final’ op de onlangs uitgekomen dvd ‘Tour 08 The Rose Trims Again’ nog schitterde door afwezigheid werd dit nummer tot groot genoegen van aanwezige fans deze avond wel gespeeld. Waarna een nummer of wat later het doek om 22:30 uur uiteindelijk toch definitief viel.

Al met al heb ik een prima Dir En Grey show gezien en moet ik toch concluderen dat de muzikale achtbaanrit van rustige en harde nummers live het beste tot zijn recht komt. Ik hoop dan ook van harte dat Dir En Grey snel weer naar Nederland (hoewel het Ruhrgebied ook mag) komt.