Ons land heeft er weer een nieuw metalfestival bij: Fortarock in Nijmegen. En tegenwoordig kan een festival niet zonder pre-party en dus regelde men drie bands in Doornroosje om de boel op te warmen.

Wegens vertraging en een gemiste overstap miste ik de opener Jacky Heretic en kwam ik binnen bij de sludge metal van Kylesa. Deze band maakt furore met twee drummers en twee vocalisten, waaronder een vrouw die een aardige strot heeft. De band bracht in maart hun nieuwste album Static Tensions uit en vanzelfsprekend wordt daar veel van gespeeld. Maar ook het oudere werk, vooral van Time Will Fuse Its Worth wordt niet overgeslagen. De band verliest zichzelf geen moment in haar strakke spel en weet er voor te zorgen dat het erg druk is bij de merchandise stand later.

Maar echt los gaat het op The Dillinger Escape Plan. Het feit dat deze band chaotische en energieke live-shows speelt waar er flink gesprongen wordt op flightcases (en met dezelfde cases gegooid) draagt goed bij aan de technische herrie de band uitbrengt. De setlist bevat aan de ene kant weinig verrassingen (openen met Panasonic Youth en dan gelijk 43% Burnt, Sunshine the Werewolf, Milk Lizard, Lurch, Fix Your Face, When Good Dogs do Bad Things) maar er zijn een aantal zaken die deze show toch bijzonder maken. Naast het feit dat het gaat om een klein zaaltje waar de band niet snel meer zal optreden werd het nummer Mouth of Ghosts gespeeld, een ingetogen afsluiter van de set. Ook werden er meer oude nummers dan voorheen gespeeld. De cover van Aphex Twin was een beetje jammer, die haalde behoorlijk de snelheid uit de set en is live eigenlijk een beetje saai.

Na een klein uur is het feest voorbij maar was het publiek getuige van een bijzondere show van een bijzondere band, met een uitstekend voorprogramma.