Dit Scheveningse rammelrock-trio zal zonder enige twijfel met zijn rauwe wiebelpop'n'roll de gemiddelde Radio 3 luisteraar weten te entertainen. Met een geluid tussen The Madd en The Hives, en nu dus een album in de pocket, verwacht ik dat we binnenkort de Giel Beelens van Nederland stoer horen doen over het feit dat ze deze band al lang geleden ontdekt hadden. De band heeft wat mij betreft in ieder geval potentieel genoeg om over gesproken en naar geluisterd te worden door het grote publiek.

De garagerock sound wil door mongolide muziekhaters die ook in een bandje willen spelen nog wel eens verkeerd begrepen worden waardoor suffe liedjes verzanden in een eindproduct dat dof en grauw klinkt en daarom dan cool gevonden moet worden. Fukk 'em! Deze Peptones weten gelukkig wel hoe je goede liedjes rauw en fel moet laten klinken zonder te verzuipen in het 'we staan in de woonkamer live opnames te maken met een dictafoon'-geluid. Petje af voor het feit dat de band een ouderwets goed geluid weten neer te zetten dat zelfs ik, ondanks mijn gezonde haat voor de gemiddelde Radio 3 luisteraar, kan waarderen. Desondanks mag het van mij altijd wel een beetje opgefokter, punkier en eigenlijk ook een beetje poppier, maar als ze echt willen doorbreken zullen ze waarschijnlijk juist verder moeten schaven aan de randjes. Ik ga er vanuit dat deze band de aankomende jaren ook gewoon lekker blijft rammelen in de lokale jeugdhonken en barretjes als ze niet opgepikt worden, want volgens mij hebben deze gasten het rock'n'roll hart op de goede plek zitten.

Score: 70/100