Skar-har-har-harhead is een vrij talentloos gezelschap van zwaar getatoeëerde droeftoeters die zichzelf behoorlijk tof vinden. Persoonlijk moet ik al gniffelen als ik zie hoe die gasten eruit zien, maar wanneer ik platen als Kings at Crime, zonder enige twijfel een ware hardcore klassieker, of die vreselijke live-cd opzet gier ik het tegenwoordig uit van het lachen. De liveshows die ik vorig jaar van ze zag werkte me ook al behoorlijk op de lachspieren. 'Frum duh striets' en dan een beetje de stoere tuffgay uithangen. Hilarisch allemaal!
Dit klinkt wellicht allemaal ietwat spottend, maar ik vind serieus alles waar deze band voor staat prachtig. Zeker ook Skarhead opperhoofd Lord Ezec (HA! Die naam!) die tegenwoordig een soort van boze clown is die een rapper nadoet. Of eerder nog als een soort van ingekleurde down-patient. Geweldig! Waarom zou ik me moeten schamen voor het op waarde weten te schatten van deze vreselijk suffe wannabe rapkoning die we ook wel kennen als Danny Diablo (HA! Doet ie het gewoon twee keer!)? Waarom zou ik me schamen voor uitgekauwde tuffguy riffjes, suffe hiphop dingetjes en belachelijk slechte teksten? Er zijn toch ook mensen die van low-budget films zonder verhaal houden? Of van McDonalds hamburgers? Nou... Ik hou dus van Skarhead! ZO!
Op Drugs, Music, Sex doen er traditioneel ook weer een shitload aan gastmuzikanten mee. Namen als Freddy Cricien, CIV, Eddie Leeway, Jamey Jasta en Armand van Sick Of It All zullen voor iedere hardcoreliefhebber een belletje moeten doen rinkelen. En ik denk de kassa daardoor ook wat meer. Toch is het muzikaal gezien behoorlijk slecht. Ondanks al het plezier zijn er op dit album sowieso wat meer fillers dan verwacht, maar het maakt mij eigenlijk niet zo heel veel uit. Het gaat me toch vooral om het genieten en lachen om die belachelijk slechte teksten die slecht flowen (kijk mij de rapkenner zijn!) over ongeïnspireerde gitaarpartijen. Lekker stoer doen met simplistische dommigheden. Ik trek het allemaal megagoed. Dit is er eentje voor m'n jaarlijst!
D.M.S. kan bij mij niet veel fout doen :) Liveshow vorig jaar in de Dynamo was geniaal! "Who's gettin'high?" "Who's doin' cocaine?"..... Staan ze daar met Spa blauw op het podium....
Goede recensies (recensies in het algemeen trouwens) zijn sowieso nooit objectief. Zodra iemand een (gefundeerde) mening heeft zijn er altijd een paar droefhazen die gaan miepen. Prima als je liever promosheets leest dan inhoudelijke recensies, maar dat eeuwige gezever de hele tijd... Pffff...
Geen probleem als je kritiek hebt op een band dat hoort zelfs bij je werk. Maar er bestaat ook zoiets als "opbouwende" kritiek. Bands steken veel tijd en energie in hun muziek en verwachten dan een normale recensie. En kritiek hoort daar nu eenmaal bij.
Niet dat Skarhead tot mijn favoriete bands hoort. Maar als het muziek is dat niet in jou straatje past dan word het gelijk afgeschreven voor bier drinkende Neanderthalers die zijn blijven steken in hun jeugd.
ik voel absoluut niet de drang om mezelf te verdedigen, want je hebt het domweg mis op vrijwel alle punten. Zeker die onzin over opbouwende kritiek. Deze gasten gaan echt geen minder belachelijke teksten schrijven natuurlijk. Dat is juist hun unique selling point. Muzikaal zou het wel wat verfrissender mogen, maar dat zeg ik ook in de review. Het gezever dat je alles maar met fluwelen handschoentjes moet aanpakken omdat er iemand tijd, geld en energie in gestoken heeft... Pfff... Dan heb je het gewoon niet begrepen.
Kijk naar reviews hierboven van Junius, Upsessions en Rocker Arms (die alle drie totaal niet in mijn straatje zijn en waar ik toch positief over ben) en dit Skarhead is juist weer WEL in mijn straatje. Ik heb alle NYHC klassiekers in de kast en luister ze veelvuldig (zo ook deze plaat van Skarhead trouwens!) Dat neemt niet weg dat het muzikaal zwak is en tekstueel ronduit slecht, maar desondanks een prima plaatje. Dat is niet eens echt een mening. Dat is eerder een feit. Mijn mening is dat ik het ondanks dat nog steeds een toffe band vind.
beetje jammer als t er zo duidelijk van afdruipt dat je definitie van "een goede recensie" is; n recensie van jezelf. das bijna nog sneuer dan skarhead ;-)
Dit is gewoon een kikke cd van een gave band. Misschien probeer jij dat ook wel te zeggen, maar het lijkt er op dat je meer bezig ben de gasten en de (NY)HC scene af te zeiken.
In jouw ogen is het stoer doen (from the streets), maar zou het niet zo kunnen zijn dat het gewoon de (/hun) realiteit is? Van wat ik in NY heb meegemaakt vind ik het niet zo vreemd om te horen waarover zij zingen. En dan was het er nog een stuk rustiger dan hoe het is geweest...
