Als eerste wil ik iedereen van harte feliciteren met het prachtige kampioenschap van FC Twente! Wat heeft dat met de Bouncing Souls te maken hoor ik jullie denken. Nou helemaal niets! De enige link die ik kan verzinnen is dat de Bouncing Souls wel eens een Bruce Springsteen cover ten gehore hebben gebracht (en dat die twee beiden uit New Jersey komen) en dat het lijflied van FC Twente dit jaar ook een Springsteen nummer was. De Souls en Twente hebben dus weinig overeenkomsten toch waren het twee prima feestjes!

De avond werd afgetrapt door Kepi Ghoulie. Deze band vulde het eerste kwartier van de avond met een akoestische set. Aangezien er belangrijke dingen geregeld moesten worden (voetbal!!!!) kon ik er zelf helaas niet bij zijn. In de wandelgangen wat navraag gedaan maar de meeste mensen hebben het ook niet gezien of waren niet echt enthousiast. Ik ga er voor het gemak maar van uit dat ik niets gemist heb.

Daar kan ik bij de volgende band niet van uit gaan. The Accelerators schijnen zoals altijd weer een puike show te hebben neergezet. Ik vind het jammer dat ik deze band gemist heb maar ik zal ze zeker nog vaker mogen aanschouwen aangezien deze band goed aan de weg timmert.

Eenmaal aangekomen in Rotterdam, de lelijkste stad van Nederland, loop ik eerst nog de verkeerde kant op en zo weet ik ook het begin van The Real Danger te missen. Gelukkig kon ik nog een groot deel van de show zien. De zaal is voor driekwart gevuld en voor het podium wordt al aardig meegezongen. Ik had nog wel meer respons verwacht aangezien het voor TRD een thuiswedstrijd was. Toch was de publieksreactie niet heftiger dan dat we gewend zijn bij deze band. Zonde. Want de band deed erg goed zijn best en het was een van de tofste shows die ik van ze heb gezien. Ik kon eerder niet zo veel met deze band, maar ik ben om! Snel even naar de bar om twee beugels te halen en ben meteen een tientje lichter. Aangezien het bier daar toch echt wel aan de prijs is, en een mens niet op water kan leven, kon ik helaas de nieuwe LP niet oppikken en daar baal ik wel een beetje van aangezien ik toch echt wel benieuwd ben.

Na een korte pauze is het tijd voor de Bouncing Souls en wordt het al snel duidelijk dat het publiek toch echt voor deze band gekomen is. De zaal is nog steeds voor driekwart gevuld maar vooraan komt alles goed in beweging. Ook de band lijkt er wel zin in te hebben. De zanger hupst weer als een halve autist over het podium en ze lijken zowaar niet knetter stoned of dronken te zijn. Toch blijkt al snel dat de setlist precies hetzelfde is als de vorige keer (zelfs de akoestische Misfits cover komt weer langs) en speelt de band volledig op de automatische piloot. Ik zat er zelfs even aan te denken om Marnix zijn recensie van de vorige keer te kopiëren. Maar het is ook niet zo gek dat alle patronen flink ingeslepen zijn bij deze band, want de heren doen al meer dan 20 jaar hun ding. Tot mijn grote verbazing begint de zanger met het publiek te ouwehoeren en word er zelfs een verzoekje gespeeld. De uit de maat wiebelende robot blijkt ook nog wel eens een foutje te kunnen maken wanneer hij twee coupletten omdraait en hier achteraf nog een grap over kan maken. De band speelt nog een aantal nummers die ze al jaren spelen en dan verdwijnen ze even van het podium. Dit in mijn ogen overbodige ritueel nemen we maar voor lief en het publiek mag zowaar de laatste vier nummers bepalen. Wanneer het afgelopen is besef ik me dat deze band weer een prima show heeft neergezet. Ik heb weer lekker meegezongen met de hitjes en een retestrakke set mogen aanschouwen. De dag erna speelt de band weer in Venlo en een flink aantal mensen zal een exacte kopie van deze show gaan aanschouwen. Ik laat maar verstek gaan, want een keer per jaar Bouncing Souls is voor mij precies genoeg.

De fotos heb ik even van willum zijn flickr gegapt....  http://www.flickr.com/photos/willemdekam/

Score: 75/100