Ik was eerst van plan een heel relaas te houden over de noeste-mannen-met-baarden-en-akoestische-gitaren hype van 2010 maar kwam er op tijd achter dat een dergelijk verhaal geen recht zou doen aan dit prachtige album van Ghost of a Chance. Ghost of a Chance is namelijk van een ander kaliber akoestische folk/ singer-songwriter dan veel van de, toch veelal punkrock gerelateerde, akoestische sets die we dit jaar voorgeschoteld hebben gekregen.

And Miles To Go Before I Sleep is een ingetogen album geworden met veelal melancholische singer-songwriter tranentrekkers. De sfeer die wordt neergezet is er een die je eerder zult terug vinden bij alternatieve bands als Porcupine Tree. Mogelijk is And Miles To Go Before I Sleep dan ook wat aan de zware kant voor de meer rauwdouwende punkrockers onder ons. Uiteraard kent Ghost of a Chance niet diezelfde gelaagdheid van Porcupine Tree; de composities zijn vrij simpel gehouden en worden her en der opgeleukt door drums, extra gitaren en bijgeluiden, om het geheel sfeervol en interessant te houden. Hoewel de teksten van persoonlijke aard zijn en Tobias Heiland, de man achter Ghost of a Chance, soms wat dromerig en met trillend lipje zingt, wordt het gelukkig nergens sentimenteel of oppervlakkig.

Tobias Heiland mag dan de standaard baard-met-akoestische-gitaar-look hebben maar dit hoor je gelukkig nergens terug in de muziek. Voor iedereen die op zoek is naar muziek waarbij je even een moment voor jezelf kan nemen is Ghost of a Chance echt een aanrader. And Miles to Go Before I Sleep is een verrassend mooi album geworden, waar je absoluut geen figuurlijke baard van zult krijgen!

Score: 83/100