Hoewel deze 7” ook alweer een tijdje uit is op Shield Recordings wilde ik 'em toch nog even bespreken. Zeker nu onze 'eigen' punkrocker goes folk-troubadour zijn versterkte gitaar bij Antillectual alweer neergelegd heeft om zich meer te concenteren op zijn akoestische werk. Dit impliceert dat Tim voor zichzelf dusdanig lekker aan de weg timmert dat hij het niet meer in balans kon houden. Aangezien Antillectual geen kleine jongen is in de punkrockscene zegt dit ook wel wat over zijn eigen potentieel. En als What it Takes de nieuwe norm is voor zijn werk begrijp ik het eigenlijk ook wel. Daarbij kun je in je eentje met een gitaar wanneer het een beetje klinkt, overal en nergens spelen natuurlijk en dan kun je niet ook nog eens ruim 100 shows met Antillectual gaan spelen.

Muzikaal liggen deze twee nummers in hetzelfde straatje als Road Sweet Road. Hoewel ik niet helemaal weg ben van zijn stemgeluid voel je nog altijd het enthousiasme en energie in zijn muziek. Daar ligt dan ook de ware kracht van Tim. Het klinkt sympathiek, gepassioneerd en eerlijk. Iets wat ik sowieso essentieel vind voor goede muziek. Metname het b-kantje 'No Platform' is echt een uitstekend liedje en grenst aan de betere jongens in het (sub)genre. Daarbij is de algehele aankleding van deze poepbruine 7” ook nog eens piekfijn gedaan. Prima plaatje dus!

Score: 70/100