Touché Amoré heeft zichzelf op basis van uitstekende liveshows en extreem goed opnamemateriaal bij menig new jack in de kijker weten te spelen. Ik denk dat ondertussen ook de ietwat oudere school er aan zal moeten geloven dat deze post-hardcore band ook wel eens wat voor hen zou kunnen zijn. Het is namelijk echt heel erg goed. Zeker dit "Parting the Sea Between Brightness and Me".
Met 13 tracks in nog geen 20 minuten weet je dat het gas voldoende opengetrokken wordt. Ondanks dat het album nog altijd voldoende zwaar en beukend is heeft “Parting the Sea...” opvallend veel melodie en ook nog eens een nagenoeg perfecte flow. Iets wat we ook kennen van hun vriendjes van Make do and Mend en Defeater. Deze bij vlagen ietwat duistere plaat, gedragen door de schreeuw van Jeremy Bolm, werkt daardoor het beste als je 'em van voor tot achter draait. Hoewel nummers als The Great Repetition en Condolences er wel wat voor mij bovenuit steken.
Het unieke aan deze band is hoe in nog geen twee minuten op een nagenoeg perfecte manier agressie en energie gebundeld worden tot een tekstueel hoogwaardig nummer. Zelfs met een piano, perfect geimplementeerd in het nummer Condolences, weet deze band nog weg te komen zonder daardoor minder hardcore-approved te klinken. Al die last great wave bands zijn een ware verademing en als een schot adrenaline in de hardcorescene. Dus als je moderne hardcore met een goeie krijs/ schreeuw wel trekt dan mag je deze band niet links laten liggen. Fans van La Dispute en Defeater weten vast al wel hoe goed deze band is, maar als een van deze bands het voor je doet dan moet je ook zeker eens de anderen checken.
Score: 81/100
Reacties | ||||||||||||||||
| ||||||||||||||||