the Horrible Crowes - Elsie
Tracklist:
- Last Rites
- Sugar
- Behold the Hurricane
- I Witnessed a Crime
- Go Tell Everybody
- Cherry Blossoms
- Ladykiller
- Crush
- Mary Ann
- Black Betty & the Moon
- Blood Loss
- I Believe Jesus Brought Us Together
SIDE ONE DUMMY
Toevoegen aan favoriete albums
Brian Fallon doet natuurlijk al een tijdje prima zaken als frontman bij The Gaslight Anthem. Blijkbaar is dat niet genoeg en ambieert de man, die eerlijk gezegd live maar een heel iel stemmetje heeft, daarnaast ook nog een solocarrière en nu dus ook een tweede band. Niet zo heel lang geleden kwamen de geruchten dat hij met zijn vriend Ian Perkins, die overigens ook wel eens meegespeeld heeft op een The Gaslight Anthem tour, een band was begonnen. Horrible Crowes, en dit Elsie als eindproduct, is dan nu het luisterbare resultaat.
Hoewel dit album hier en daar wel erg wufterig en slapjes klinkt zou het leeuwendeel van de plaat zeker niet misstaan op een Gaslight Anthem album. Daar zit denk ik, hoewel de meeste nummers wel van een iets mindere kwaliteit zijn, ook verkooptechnisch de kracht van deze band: lekker wat extra knaken uit de zak van de Gaslight-fans kloppen.
Opener Last Rites (meer een intro) en het daarop volgende Sugar zijn eigenlijk meteen de mindere nummers van de plaat. Behold Hurricane zou zo een TGA nummer kunnen zijn en klinkt daardoor heel vertrouwt. Het hammondorgel georiënteerde I Witnessed a Crime klinkt aardig, maar ook een beetje te gemakkelijk. Wel heel catchy. Hoewel meneer Fallon op Go Tell Everybody wat rauwer zingt dan dat we van hem kennen is het ook weer zo'n typische TGA track. De rem wordt vol ingetrapt voor Cherry Blommons en persoonlijk favoriet Ladykiller. Als je 'Blue Jeans & White t-shirts' als favoriete track hebt dan gaan die nummers er in als zoete koek. Opvolger Crush lijkt me een nummer wat live vreselijk vals uit de keel zal rollen, maar klinkt midden op Elsie als een aardige maar redelijk nietszeggende indietrack. Mary Ann is een soort van mislukte ode aan Tom Waits. Het hoempapa ritme en de vervormde stem doen het niet zo voor mij. Gelukkig komt er met Black Betty & the Moon weer een schot in de roos. Het zou zo een semi-akoestische versie van een TGA-nummer kunnen zijn. Met Blood Loss en het niemendalletje I Believe Jesus Brought Us Together sluit Elsie een beetje nietszeggend af.
Ik denk dat daar ook het probleem zit voor deze band. Ik heb altijd al wel gehouden van de rustige nummers van Brian Fallon, maar twaalf nummer is toch echt iets teveel en daarbij schort het hier en daar ook nog aan pure kwaliteit. Hoewel Elsie zeker z'n momenten kent.
Het is daarbij niet alleen vanwege de zang dat Elsie eigenlijk heel veel op TGA lijkt. Juist ook de composities en de sound van flink wat nummers zorgen ervoor dat het maar zo een compilatie zou kunnen zijn van de meest rustige b-kantjes van die band. En dan hebben we het niet alleen over b-kantjes die niet zo goed in de stijl van de plaat passen, maar ook over nummer die in kwaliteit tekort schieten. Voor de één werkt dit idee nog prima, maar voor een groot deel zal dit na een enthousiast onthaal toch een beetje als een middelmatig album te boek komen te staan. Maar als de platen van The Gaslight Anthem door deze outlet nog een heel klein beetje van hun rauwheid kunnen behouden is dit misschien wel de band die ervoor zorgt dat de volgende TGA-plaat wel weer goed is.
Score: 69/100
Reacties | ||||||||||||||||||||||||||||
|