Joey Briggs - The Traveling Salesman, The Pariah, Me
Ondanks dat ik na mijn ontmoetingen met Joey LaRocca hem een beetje een omhoog gevallen kutlul vind, is zowel zijn werk met The Briggs als zijn eigen Politics, Touring, And Self-Loathing EP prima te smurfen (sorry... heb net die film gekeken). Hoewel er ontegenzeggelijk weinig tot niets nieuws aan dit zoveelste 'punker doet een semi-akoestisch solo-album'-uitstapje is, klinkt Joey's solowerk vanaf de eerste dag goed genoeg om bestaansrecht te rechtvaardigen. Mede daarom valt The Traveling Salesman me een beetje tegen. Aangezien de EP prima was en me deed hunkeren naar meer had ik verwacht dat een volledig album me ook wel zou weten te boeien. Niets is minder waar! Een aantal van de nummers zijn dusdanig oninteressant dat een heel album uitzitten voelt alsof ik aan het werk ben. Het is ook weer niet helemaal ruk, maar het uitzitten van 13 tracks aan The Pogues-adoratie wordt me op ten duur gewoon teveel. Dat is ergens wel jammer, want ik twijfel er niet aan dat meneer Briggs het echt wel kan. Toch vind ik The Traveling Salesman, The Pariah, Me, niet in de laatste plaats door de afwisseling tussen de tracks en het gebruik van elementen als achtergrondzang, handjeklap en piano, geen onaardig album.
Score: 61/100
Reacties | ||||||||
|