Tja, matig nummer en Tre is wel echt het dieptepunt van de middelmatige trilogie. Ondanks het toffe idee. Uno beviel mij het beste en Dos had ook aardige nummers maar op Tre staat weinig boeiends.
Ze ontlopen elkaar niet veel, maar volgens mij trek ik nummer 3 nog het best. Maar uiteraard blinken ze alle drie uit in extreme middelmatigheid en heeft elke plaat minstens 1 tenenkrommend slecht nummer.