Punx.nl grotendeels gearchiveerd, lees hier verder.

14-06-14 09:47:00 / door pureandsimple / band: Beastmilk / album: Beastmilk - Climax (2013)

 Van Bowie tot Joy Division en van Killing Joke tot Danzig: Beastmilk is de nieuwe band om in de gaten te houden. Wavers, metalheads, punkrock en goths kunnen hier allemaal hun ei in kwijt. Ook doet het me denken aan de horrorpunk-hype van een paar jaar terug. Gezien de band op het punt staat om weer naar Nederland te komen leek het mij tijd om ze eens aan de tand te voelen.

 

Jullie hebben op Roadburn gestaan en staan binnenkort in de Melkweg en later dit jaar in de Willemeen. Jullie spelen behoorlijk veel dus sinds jullie oprichting?
Van origine was er niet eens het plan om überhaupt ooit te gaan touren. Daarom waren onze eerste shows ook helemaal niet zo goed, maar we worden steeds beter. Het is altijd een uitdaging om live te spelen, want je wilt iets overbrengen op het publiek. Je wilt dat ze iets meekrijgen en dat ze meegezogen worden in de muziek.

Niet gaan touren?
Beastmilk is begonnen als een soort side-project. Kvohst heeft Hexvessel en ik Rainbowlicker. Dat zijn onze ‘eerste’ bands. Alles draait daarom om planning, maar je merkt ook aan de populariteit van Beastmilk dat die band moet gaan touren. Zolang iedereen meerdere dingen kan doen blijft het interessant en spannend. Of je het nou side-project of gewoon project noemt maakt verder weinig uit.

Jullie zijn pas begonnen in 2010 maar zijn nu al redelijk populair in zowel de metal, goth als punk hoek. Tevreden?
Tja. Het gebeurde gewoon zo. We hadden wat nummers op een tape geknald en toen werden we opgepikt door Svart Records – overigens het enige label dat we hebben aangeschreven. Eerst hoorde we niks, maar toen ging het ineens allemaal heel erg snel eigenlijk. 

Als ik het goed heb ben je (Kvohst ) een Brit, toch?
Ik ben getrouwd met een Finse en daarom ben ik hier komen wonen. Daarnaast ben ik veel in Scandinavië geweest als reiziger. Ik hou ervan. En uiteindelijk voelde ik mij het meeste thuis in Finland. Metname de natuur spreekt me erg aan. Daarbij is het ook wel makkelijk dat bijna alle Finnen prima Engels spreken. Overigens heb ik een tijdje in een Noorse band gespeeld dus spreek ik ook een half mondje Noors. Dat gezegd hebbende: Fins is totaal anders! De taal is bijna onmogelijk om te spreken en ik kan het ook niet. Hoewel ik wel probeer zo nu en dan.

Jullie klinken als een band uit de jaren 80.  Voelen jullie je ook meer thuis in die tijd?
Ik vond het vroeger cool om dingen op cassettes te zetten. Ook was het ontdekken van muziek iets dat ik heel cool vond. Daarbij heeft het een fijn geluid. Het lijkt erop alsof er tegenwoordig veel meer bands zijn. Veel meer goede bands ook. Of in ieder geval meer bands in het middensegment. Maar door de grote hoeveelheid aan bands is het toch een beetje een andere ervaring geworden om thuis muziek te luisteren. En er is eigenlijk geen underground meer. Alles is te vinden en voor alles is een redelijke/ wereldwijde markt.

Jullie komen meer uit de metal hoek, toch? Is het tof om iets anders te doen?
Ik hou van metal. Daarnaast vind ik het fijn om verschillende dingen te doen, verschillende genres etc. Ik wil het leuk houden voor mezelf.Beastmilk is muzikaal ietsjes anders, ietsjes anders dan wat de norm is van vandaag de dag. Death en black metal, hoe vet het ook is, heeft niet meer dan vernieuwende. Dat nieuwe. In principe ben ik met mijn voorlefde voor avant-garde black metal ook een beetje een buitenbeentje in die scenes.

Op het nummer Strange Attractors hoor ik ook een vrouw zingen.
Dat is de zangeres van Occultation. We hebben met hun in de VS gespeeld en zijn allemaal groot fan van haar zanpartijen. Daarnaast is ze een heel fijn persoon. Toen we aan het opnemen waren deden we yoga met haar. Ik vind het veel toffer dan haar op een plaat te hebben dan een echt bekende naam. Je ziet heel vaak bandjes die een bekende artiest uitnodigen om even een riedeltje mee te zingen of mee te spelen. Ik hou daar niet van. Maarruh, check die Occultation! Het klnkt een beetje als Christian Death met wat meer post-punk.

Ik las ooit ergens dat je helemaal weg bent van Charles Manson. Hij wordt ook genoemd in het nummer Fear Your Mind.
k was erg onder de indruk van Helter Skelter. Daar begon het mee. Daarna ging ik opzoek naar allerlei dingen om te lezen of te kijken. Er is veel rotzooi, maar er zijn ook enkele goedgeschreven stukken over hem. Ook op film. En natuurlijk via internet. Het komt deels uit mijn interesse voor de donkere kant van het hippie zijn. Ik voel me verweven met die stroming. Veel van de dingen die ‘the Family’ gedaan heeft zijn natuurlijk verschrikkelijk, maar het is interessant dat er ook een soort van zelfontplooiing in zulke acties zit. Ik vind het fascinerend.  Zo hoorde ik dat iemand voor Manson een telefoon naar binnen had gesmokkeld zodat ie berichtjes kon sturen, maar dat ie vervolgens mensen ging bellen en iets in de trant van “I’ve been dancing in the devil’s fire…” ging zingen. Op de een of andere manier vind ik dat heel erg inspirerend.


https://www.youtube.com/watch?v=PwQIlW14aRc

https://www.youtube.com/watch?v=gIrehsz_1a4

 


Reacties

(Geen reacties gevonden)

© copyright 2002 - 2024 Punx.nl - Gebruikersovereenkomst - Contact